Dyskusja nad numerem tematycznym „Nasze teraźniejszości” (Teksty Drugie, 6/2023) z udziałem Marii Varlyginy. Czwartek, 27 czerwca 2024 r., godz. 17:30 (online)
W czwartek 27 czerwca 2024 roku o godz. 17:30 (MS Teams) zapraszamy na kolejne Seminarium im. Jerzego Topolskiego, które odbędzie się w formie dyskusji nad tomem „Tekstów Drugich” (6/2023) zatytułowanym Nasze teraźniejszości (link poniżej). W spotkaniu weźmie udział Mariia Varlygina, autorka artykułu Heterochronia lub czasowe pęknięcia.
Czy przeszłość jest miniona czy raczej teraźniejsza? Gdzie szukać granicy między przeszłością minioną i teraźniejszą i czy potrzebujemy jej ostrego wyznaczenia? Czy wciąż tkwimy w Baumanowskiej „płynnej nowoczesności” i czy historyków powinna interesować jedynie przeszłość?
Historyczność jest przede wszystkim podkreślaniem temporalnego charakteru rzeczywistości, a jednak historycy niechętnie prowadzą rozważania teoretyczne nad czasem. Dziś jednak, w dobie zegarków kwantowych, mierzących upływ czasu z nieznaną wcześniej precyzją warto spojrzeć na różne modele „zegarków historyka”. Liczba mnoga jest tutaj chyba odpowiednia, tym bardziej, że taka została przez redaktorów tomu „Tekstów Drugich” pt. Nasze teraźniejszości. W otwierającym ten tom tekście Ryszard Nycz podejmuje refleksję nad różnymi perspektywami teraźniejszości:
„Jakoż to, co z zewnętrznej perspektywy wygląda jak jedynie momentalny błysk zjawiającej się i znikającej teraźniejszości, widziane od wewnątrz jest całym naszym życiem. Bardzo to trudna zdolność czy zmysł tak radykalnej obrotowej zmiany perspektywy. Dawno temu wykazała się nią Wisława Szymborska, proponując ją w bardzo znanym wierszu, choć nie jestem pewien, czy akurat ten wątek utworu był uświadamiany przez jego czytelników. Jak poetka pokazuje W rzece Heraklita, wcale nie chodzi o to, że nie możemy wejść dwa razy do tej samej rzeki, rzeki teraźniejszości (od św. Augustyna wiemy, że nie ma innego czasu niż teraźniejszy, choć i jego jakby nie było – tak szybko przemija…), chodzi przecież o to, że nie możemy w ogóle nigdy z niej wyjść. W tej wszechogarniającej rzece teraźniejszości jesteśmy ze wszystkim, co istnieje, ludzkim i pozaludzkim, żywym i martwym, ale też zarazem jest ona w nas, w naszym ciele, umyśle, we wszystkim, czego chcemy i co robimy. Okazuje się, że to, co od zewnątrz wydaje się kaskadą chwil, odczuwane od środka jest naszym nieprzerwanie płynącym życiem w płynnej teraźniejszości”.
Plan seminarium:
Rozmowa z Mariią Varlyginą wokół jej artykułu Heterochronia lub czasowe pęknięcia.
Omówienie wybranych tekstów (max. 10 minut każde).
Anna Brzezińska: Justyna Tabaszewska, Teraźniejszość w natarciu?
Tomasz Wiśniewski: Andrzej Skrendo, Diogenes z parasolem. O reżimie anachronizmu
Aleksandra Kuligowska: Ryszard Nycz, Nasza kultura rozszerzonej teraźniejszości. Sondowanie aktualnego doświadczenia temporalnego
Piotr Kowalewski Jahromi: Katarzyna Majbroda, Antropologie przyszłości. Antycypując transformację energetyczną
Jeżeli chcesz zgłosić do dyskusji jeszcze inny tekst, który ukazał się w tomieNasze teraźniejszości prosimy o kontakt na adres piotr.kowalewski@us.edu.pl
Ogólna dyskusja na temat teraźniejszości i historii.
Mariia Varlygina — badaczka kultury wizualnej, kuratorka, doktorantka na Wydziale Polonistyki SDNH Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracuje z ukraińską sztuką współczesną, pisze o warstwach czasowych w literaturze faktu. Kuratorka galerii site-specific Baszta (Kraków). Od 2022 roku mieszka w Krakowie, pochodzi z Charkowa.
Microsoft TeamsPotrzebujesz pomocy? Dołącz do spotkania teraz Identyfikator spotkania: 313 670 125 93 Kod dostępu: QMqrXc Z przyczyn bezpieczeństwa tylko osoby podające swoje imię i nazwisko będą wpuszczane na spotkanie!
